Ne güzel, ne anlamlı bir kelime!
Ama dünya?
Yok, adaleti yok, insanlığı yok, içi boş, hem de bomboş...
Kime inanacağımızı, kime güveneceğimizi bilmiyoruz...
Bugün tüm fedakarlığımızla çırpındığımız, hep iyi olsun diye çalıştığımız, bir lokma ekmek için insanları sattığımız, karanlık yarınlarımız...
Sabah dost, akşam düşman insanlar...
Ne inanılmaz, değil mi?
Bu, bu kadar sahte mi? Dostluk, arkadaşlık nerede???
Ya insanlık?
İnsan olmak, karakter sahibi olmak, bu kadar yalan mı?
Ne acı ya!!!
Haksız, adaletsiz, sahte insanlarla dolu, koca bir dünya...
Kimin ne olduğu, nereye ve kime hizmet verdiği belli değil.
Ama...
Olan fakire, mülteciye, güçsüz olana oluyor.
Bakın dünyaya...
Bakın ülkemize...
Herkesin farkında olduğu gibi, yalan dünya.
Artık kimse haber dinlemek, haber izlemek istemiyor.
İnsanlık artık daha sakin, daha dingin bir hayat, daha müreffef bir gelecek istiyor.
Herkesin dualarında, rüyalarında, yarınları var...
Şehitsiz, kazasız-belasız, kavgasız-gürültüsüz, haber dinlemek istiyoruz.
Çocuklarımız için güzel yarınlar istiyoruz.
Daha ucuz yemek istiyoruz.
Paramızın, emeğimizin daha değerli olmasını istiyoruz.
Biz insanlar, ülkemiz için, dünyamız için, yarınlarımız için, geleceğimiz için, çocuklarımız için, tüm varlıklarımız için, yaşanası bir dünya için...
EL ELE, BARIŞ İÇİNDE, AYDINLIK BİR GELECEK İÇİN, ÖNCE İNSANLIK İSTİYORUZ.