İnsan, farklı yetenekleri, ilgi ve ihtiyaçları olan sosyal bir varlıktır. Tüm bu gereksinimlerini karşılamak için de diğer insanlarla bir arada yaşamaya ihtiyacı vardır. Ancak bir arada yaşamanın da belli başlı kuralları vardır. Bahsi edilen tüm bu kurallar bir taraftan insanlar arası ilişkilerin sağlıklı bir şekilde gelişmesini sağlarken, diğer taraftan da insanoğlunun diğer varlıklarla ilişkilerinde bir saygınlık kazanmasına ve bu saygınlığı korumasına yardımcı olur.
Hayatımızın düzenli ve başarılı bir seyirde gitmesinde disiplinli ve kurallı yaşamanın önemi büyüktür. Ne yapacağımızı, nasıl ve niçin yapacağımızı bildiğimiz davranışların sonuçlarını da tahmin etmek çok ta zor değildir. İç disiplin ve kural insanlar için hayatı kolaylaştırdığı gibi tüm toplumda düzen ve adaletinde şekillenmesinde rolü azımsanmayacak kadar çoktur. Şöyle bir yolculuk yapalım kuralların çok düzgün işlediği ve insanların iç disiplin sahibi olduğu bir yaşama…
Evlerde aile bireyleri üzerine düşen görev sorumlulukları hiçbir uyarıya gerek kalmadan yapıyor, okullarda öğrenciler her hangi bir yaptırım olmaksızın okul kuralları dâhilinde gelip gidiyor, trafikte herkes geçerli kuralların izinde yoluna devam ediyor, kimse ışık, hız ihlali yapmıyor. Herkes çevreyi temiz tutmak ve korumak adına kendi payına düşeni yapıyor ve en önemlisi her kurumda sadece gerçekçi kurallarla yönetim-denetimler gerçekleşiyor.
Vallahi sizi bilmem ama benim bu yaşam alanı hayalinden bile çok mutlu ve refah içinde bir hayat bulabileceğimize inancım tam.
Aslında baktığımızda çok zor olmayan hayatı kolaylaştıran kurallara uymak herkesin görevi olmalı olmasına da gelin görün ki bizim toplumda kuralları takmayıp, insanların haklarını ihlal etmek adeta bir uyanıklık ve akıllılık göstergesi olmuş. Hepimiz bu durumdan oldukça rahatsız olmamıza rağmen önümüze gelen ilk fırsatta pek çoğumuz da bu şekilde davranmaya meyilliyiz. O zaman bu duruma neyin sebep olduğunu irdelediğimizde karşımıza çocukluktan itibaren ailenin kurallar ve disiplin konusunda tutum ve davranışları çıkıyor.
Çocuklar hiç bilmedikleri bir dünyaya gelmektedirler. Dünya ve toplumsal kurallar hakkında hiçbir bilgi ve fikir sahibi değiller. Mensubu bulundukları çevrenin ailenin doğrularıyla ve kendilerini yönlendirmeleriyle hayat yolunu yürümeye çalışırlar. Tıpkı hiç bilmediğiniz bir ülkede sizinle göz göze gelip de adres soracağınızda güler yüzle cevap verecek insanları aradığı gibi gözlerinizin, bebeklerde kendilerini sevgi dolu gözlerle güler yüzle karşılayacak insanlara ihtiyaç duyarlar ki genelde de anne babasıdır bu insanlar.
Evet, tüm anne babalar olarak çocuklarımız için en iyisini yapmaya çalışırken(kendi payımıza düşen) birçoğumuz çocuğumuza da bir birey olarak kendi üzerine düşen sorumlulukları öğretmeyi ihmal ediyoruz çoğu zaman. Ona kurallar koyarak ve öz disiplinli bir yaşam yoluna yönlendiremiyoruz maalesef. Zannediyoruz ki çocuğumuza kurallar koyarsak ve disiplinli ve tutarlı bir davranış sergilersek çocuklarımızı üzer ve zorlarız. Oysa tam tersi aslında durum.
Tüm çocukların en çok ihtiyacı olan şey hayatında kuralların olmasıdır. Çünkü neyi neden yapmaları gerektiğini veya yapmamaları gerektiğini ancak onlara açıkça anlatarak konulan kurallar sayesinde öğrenirler. Hiç bilmedikleri hayat labirentinde onları doğru yola götüren ipuçlarıdır aslında kurallar. Disiplin ve tutarlı bir duruş sergileyen anne babadır çocuğun hayattaki idolü ve kahramanı. Çocukla güç yarışına girmeden, onu incitip bağırıp kızmadan, en başından beri ne istediğini ve niçin istediğini bilen ve doğru anlatan ve her koşulda aynı çizgisinde bir iletişim kurabilen anne babadır çocuğun kahramanı. Kaldı ki biz yetişkinler bile her zaman tutarlı ve ne istediğini bilen insanlar isteriz etrafımızda.
Çocuklar için hayatı yorumlamanın ipuçları olan kurallar; onların ahlaklı birer birey olmasının da temel taşıdır aslında. Çünkü öz disiplini gelişmiş ve kuralları tanıyıp ne olduğunu bilen ve kurallara uyabilen insanlardır ahlaklı bir duruş sergileyebilen. En basitiyle ahlak sahibi bir birey, yolda bulduğu yüklü miktar parayı sahibini bulmak için uğraşırken, ahlaki yönden zayıf birey ise bırakın yolda bulduğunun sahibini araştırmayı zorla insanların malına canına gasp edebilecek kadar da vicdan fakiridir aynı zamanda.
Hayat kurallarla güzel, çocuklar kurallarla güçlü ahlaki değerlere sahip bireyler olabilirler ancak. Lütfen çocuklara küçük yaşlardan başlayarak, onları doğru davranışa götürecek makul kurallarla ve tutarlı bir duruşla eğiterek hayatın içine bırakalım. Her çocuğun böyle yetiştirildiği bir toplum belki hayalimizdekinden de güzel olur ne dersiniz? Denemeye değer…
Kuralların çiğnenmek için olmadığını idrak edebilen vicdanlı ve ahlaklı bir toplumun ilk adımı için kural 1: Çocuklara kuralın ne demek olduğunu ve neden olması gerektiğini öğretmek.
Güzel yürekli çocuklar yetiştirmek kuralıyla…