“OĞLUMUN BEYAZ KANI NORMALE DÖNMÜŞ“ derken kalbindeki sevinci gözlerinden okunuyordu...
Her şeyin başı sağlık deriz ama başımıza gelmeden de değerini bilmeyiz. Hayat bu.. gözünüzle gördüğünüz, kulağınızla duyduğunuz her ne varsa, birgün sizin başınızada gelebilir...Çevrenizde yaşanan olayların birden merkezinde olabilirsiniz. Rabbim başımıza gelecek her türlü kötülükten muhafaza eylesin.
Bugün sizlerle hayata bakış açımı değiştiren bir kaç anımı paylaşmak istiyorum. Yıl 2002 Balcalı Hastanesi Onkoloji ünitesinde 6 kişilik bir koğuşta, rahmetli amcamın başında refakatçi olarak kalıyorum.. Altı kanser hastası..altı ayrı hayat hikayesi... içlerinden biri diş çektirdikten sonra kanama durmamış, hastane hastane gezerken en son balcalıda Lösemi olduğunu öğrenmiş..kanserin son evresinde, ayağa kalkmaya bile mecali yok.. ama ağzından sigaradan başka kelime çıkmıyor. Garip eşi başında.. yazık kadıncağız neyapacağını bilmiyor şaşkın!..En son “belki son arzusudur” deyip, ziyaret saatinde kayınlarını çağırdı ve iki kişi hastanın koluna girerek, onkolojinin balkonuna çıktılar, adamcağızın sigarayı ağzına götürmeye bile kudreti kalmamış, yanındakilerden biri sigarayı ağzına bir iki defa götürdükten sonra, hasta tamam dedi ve yatağına geri getirdiler. Sigara öyle bir illetki son nefeste bile bırakmıyor.. Kimbilir belki bizim vücudumuzun bir köşesinde, gizlenmiş bir kanser hücresi vaktini bekliyor.. zamanı gelince ortaya çıkıp bizi olayın merkezinde koyacak, Allah korusun.
Hikayenin biride tam karşımızdaki yatakta.. Bu sefer baba evladının başında...Baba öğretmen, evlat lösemi hastası.. En iyi konuşma aracı gözlerdir derler ya.. ben o babayla gözler ile çok konuştum..oğlunun ellerinde eriyişinin çaresizliğini anlatırdı o gözler..o gözler hayatta bir mucize hakkı verilse evladının sağlığını isteyeceğini söylerdi.. bir sabah babanın gözlerini gülerken gördüm. Hayırdır hocam bugün iyi gördüm dediğimde “OĞLUMUN BEYAZ KANI NORMALE DÖNMÜŞ“ derken kalbindeki sevinci gözlerinden okunuyordu... Ogün kendime şu soruyu sordum.. lütfen sizde kendinize sorun “ben hayatta nelere sevinirim?” Lütfen objektif olarak cevaplayın. Daha İyi bir evemi?..daha iyi bir arabayamı?.. çok para kazanmayamı?..neye sevinirsiniz?.. peki siz hiç çocuğunuzun beyaz kanının normal olmasına sevindinizmi?.. o güne kadar bende elimdeki zenginliklerin farkında değilmişim... ogünden sonra hayata bakış açım değişti. O gözler bana gerçek zenginliklerimi anlattı. Hayat bu.. ne getireceği bilinmez..elinizdeki zenginlikleri kaybetmeden, şükürler aldığımız nefese dahi yetmezken, Elhamdulillah deyip hayatın tadını çıkarın. Belki yarın geç olabilir..Kalın sağlıcakla...