Paylaşmak...
Ne kadar da kültürümüze ve doğamıza uygun bir sözcük. Bizler komşusu açken tok yatamayan, çocuğuna bayramlık alırken durumu olmayan komşunun çocuğunu da unutmayan, evimizde yemek yaparken fazladan pişirip belki yemek yerken birileri gelir de yetmez diyerek fazla pişiren yada pişirdiği yemekten bir tabak da komşusuna götüren, mahallede yakınlarda kimin bir hastası var cenazesi var onun acısı var uğraşmasın diyerek yemek yapıp cenaze evine götüren, düğünlerde eşe dosta kazanlarla yemek kaynatan, her ramazanda iftar sofralarında dolu dolu misafirler ağırlayan bir toplumun evlatlarıyız.
Küçüklükten başlarız evlatlarımıza paylaşmanın güzelliğini anlatmaya...
Demem o ki biz inançlarımız, örf ve adetlerimiz, gelenek göreneklerimizin gereği toplum olarak paylaşmayı çok seviyoruz. Ancak değişen toplum yapısı gereği ve sosyal hayatın yoğunluğu, apartman tarzı yaşamlar maalesef bizi bu yüce zevkten mahrum bırakmakta. Hal böyle olunca da paylaşma alışkanlığı boyut değiştirerek sosyal medyada kendine yer bulmakta. Bakıyoruz bir çok kişi; Paylaşmanın gerçek amacını unuturcasına, başkalarına gövde gösterisi yaparcasına başkalarına bir şeyleri ispat etmek istercesine ve hayatının mahremlerini sunduğunun farkında bile olmadan, en iyi yemek masalarını fotoğraf çekmek için hazırlıyor, en iyi kıyafetlerini özçekim için giyiniyor, gittiği tatil alanını adeta canlı yayın yapıyor, sahte gülümsemelerle aile ilişkilerinin mükemmelliğini yansıtmaya çalışıyor öyle ki insanlar fotoğraf, video çekmek uğruna içinde bulunduğu anın tadını çıkaramadan ve yanındakilerle bir kelam dahi edemeden zamanını geçiriyor.
Evet insanlar sizi görüyor, belki de size gıpta ile bakıyor, peki tüm bu imkanları eşine ve çocuklarına sunamayan insanların durumunu düşünen var mı?
Bu paylaşımları çocuklarda görüyor o çocukların ruh halini ve çocuklarının isteklerini yerine getirecek maddi güce sahip olamayan ebeveynlerin neler yaşayabileceğini düşünen varmı?
Lütfen kendi hayatınızı ortaya koyarken başka hayatları nasıl etkileyeceğinizi de düşünün. Yani biraz empati yaparak davranılması eminim hayat dengeleri açısından çok daha güzel olacaktır. Sosyal medya paylaşımlarının bu boyutunun yanı sıra çok daha tehlikeli bir boyutu daha var; Çocuklarımıza küçüklükten itibaren mahrem eğitimi veriyoruz; Başkalarının odasına kapıyı çalmadan girme, başkalarının eşyalarına izinsiz dokunma, seninle ilgili olmayan konulara çok müdahil olma vs…
Eee bunları öğreniyor çocuklar sonra bir bakmışlar ki insanlar yatak odaları da dahil en mahremlerini paylaşmışlar, evini eşyasını, giysisini, yemeğini…
Bocalıyor çocuk o zaman kendisine söylenen ve yapılanlar farklı davranışlar karşısında. Akılları karışıyor ve kendisine kolay geleni davranışa dönüştüryor ki bu da çoğu zaman büyüklerin söylediklerinden ziyade yaptıklarını model almak oluyor. Yine bazen sosyal medya paylaşımlarında çocuklarının başarısını, sevimliliğini, farklı ve özel yeteneklerini paylaşmayı seviyor ebeveynler, bu çok doğal bir durum tabi ki ancak; evlatlarınızı paylaştığınızda kimler görüyor, kimler evlatlarınızı markaja alıyor, evlatlarınızı gören bütün gözler iyi niyetli olmuyor maalesef, kötü enerjiler başta olmak üzere çok farklı ve tehlikeli gözlere maruz kalıyorlar,yemeği, giysiyi,eşyayı paylaşmak başka hayatları olumsuz etkiliyorken, evlatlarınızı paylaşmak direkt onların hayatlarını etkiliyor. Çok değerli ebeveynler evet paylaşalım; paylaşmayı evlatlarımıza öğretelim...
Amma...
Paylaşma konusunu ve sınırlarını bilerek paylaşalım lütfen. Başkalarına faydalı olacak bilgilerimizi, fikirlerimizi, yaptığımız varsa projelerimizi, çalışmalarımızı mümkünse başkalarının fotoğrafları olmadan varsa da yüzlerini kapatarak paylaşalım. Yaptığımız paylaşımlar başkalarına nispet ve gösteriş niteliğinden çok, faydalı olabilmek adına olsun ki güzellikler topluma yayılsın dalga dalga. Ne güzel bir şey etrafınızda sevdiklerinizin ve bir yudum suyu dahi paylaşabilecek birilerinin olması. Hani hep söyleriz ya mutluluk paylaştıkça çoğalır, üzüntüler paylaştıkça azalır. Paylaşalım sevdiklerimizle sevinçlerimizi, mutluluklarımızı, üzüntülerimizi, sıkıntılarımızı… Paylaşalım etrafımızdaki, çevremizdeki insanlarla aşımızı, ekmeğimizi,tuzumuzu,suyumuzu,neyimiz varsa evimizde dahası sevgimizi,hoşgörümüzü... Sevdiklerinizle her daim mutluluklar paylaşmanız dileğiyle...