Anne; dünya ile tanışmamızda en büyük paydır. Canıyla, kanıyla hayat veren, büyük çabalarla dünyaya gelmemizdeki en büyük vesiledir. İşte bu yüzdendir ya, “ANNELİK KUTSALDIR ”.
Yaşamımızda ilk tanıştığımız, sıcak nefesiyle ilk sevgi ve öpücüğünü tattığımızdır.Ömrümüzdeki, ilk ve en değerli insandır annemiz. Anne olmak, bütün bu duyguları tatmak ve bir ömür boyunca da tatmaya devam etmektir. Küçücük bir varlığın sizin olduğunu bilmek, gün geçtikçe de aranızdaki bağın kuvvetine şahit olmaktır. Annelik, yavrusunu büyük bir sevgi ağı ile her daim korumak ve kollamaktır. Ağzına bir lokma daha koysun diye, savaş vermektir. Hastalandığında, uykusuz geceleri hiçe saymaktır. İlk dişini gördüğünüzde attığınız çığlık ile ilk adımlarına şahit olduğunuzda ki büyük coşkunuzdur, anne olmak.
Anne dediğinde, sevinçten ölmektir. Sarıldığında, verdiği öpücüğünde mutluluktan sarhoş olmaktır, anne olmak.
Annelik duygusunun kutsallığını, aşağıdaki hikaye ile sizlerle paylaşmak istiyorum…
KULAKSIZ ÇOCUK
“Bebeğimi görebilir miyim” dedi yeni anne. Kucağına yumuşak bir bohça verildi ve mutlu anne, bebeğinin minik yüzünü görmek için kundağı açtı ve şaşkınlıktan adeta nutku tutuldu! Anne ve bebeğini seyreden doktor hızla arkasını döndü ve camdan bakmaya başladı. Bebeğin kulakları yoktu…
Muayenelerde, bebeğin duyma yetisinin etkilenmediği, sadece görünüşü bozan bir kulak yoksunluğu olduğu anlaşıldı. Aradan yıllar geçti, çocuk büyüdü ve okula başladı. Bir gün okul dönüşü eve koşarak geldi ve kendisini annesinin kollarına attı. Hıçkırıyordu. Bu onun yaşadığı ilk büyük hayal kırıklığıydı; ağlayarak:
“Büyük bir çocuk bana ucube dedi.”
Küçük çocuk bu kadersizliğiyle büyüdü. Arkadaşları tarafından seviliyordu ve oldukça da başarılı bir öğrenciydi. Sınıf başkanı bile olabilirdi eğer insanların arasına karışmış olsaydı. Annesi, her zaman ona “Genç insanların arasına karışmalısın” diyordu, ancak aynı zamanda yüreğinde derin bir acıma ve şefkat hissediyordu. Delikanlının babası, aile doktoru ile oğlunun sorunu ile ilgili görüştü;
“Hiçbir şey yapılamaz mı?” diye sordu.
Doktor; “Eğer bir çift kulak bulunabilirse, organ nakli yapılabilir” dedi.
Böylece genç bir adam için kulaklarını feda edecek birisi aranmaya başlandı. iki yıl geçti bir gün babası:
“Hastaneye gidiyorsun oğlum, annen ve ben, sana kulaklarını verecek birini bulduk ancak unutma bu bir sır” dedi.
Operasyon çok başarılı geçti ve adeta yeni bir insan yaratıldı. Yeni görünümüyle psikolojisi de düzelen genç, okulda ve sosyal hayatında büyük başarılar elde etti. Daha sonra evlendi ve diplomat oldu. Yıllar geçti, bu gün babasına gidip sordu:
“Bilmek zorundayım, bana bu kadar iyilik yapan kişi kim? Ben o insan için hiçbir şey yapamadım.” Bir şey yapabileceğini sanmıyorum” dedi babası, “fakat anlaşma kesin, şu anda öğrenemezsin, henüz değil.” Bu derin sır yıllar boyunca gizlendi. Ancak bir gün açığa çıkma zamanı geldi.
Hayatının en karanlık günlerinden birinde, annesinin cenazesi başında babasıyla birlikte bekliyordu. Babası yavaşça annesinin başına elini uzattı; kızıl kahverengi saçlarını eliyle geriye doğru itti. Annesinin kulakları yoktu.
“Annen hiçbir zaman saçını kestirmek zorunda kalmadığı için çok mutlu oldu” diye fısıldadı babası. “ve hiç kimse, annenin daha az güzel olduğunu düşünmedi değil mi?”
Gerçek güzellik fiziksel görünüşe bağlı değildir, ancak kalptedir!
Gerçek mutluluk, gördüğün şeyde değil, asıl görünmeyen yerdedir.
Gerçek sevgi, yapıldığı bilinen şeyde değil, yapıldığı halde bilinmeyen şeydedir
Allah tüm anneleri korusun. Onlar’ ı yavrularının başından, sağlıklarıyla eksik etmesin… Tüm annelerin “ ANNELER GÜNÜ KUTLU OLSUN! ”
ANNEEEEEM!
Bu yaşıma kadar sevgiyle büyüttün beni,
Yemedin yedirdin, giymedin giydirdin,
Hiçbir zaman yok demedin,
Hep yoktan var ettin, önümüze getirdin,
Bizleri büyütürken,
Gecen gündüzüne karışmıştı anne,
Başımıza bir şey gelecek diye hep korkardın,
Kocaman olduk, anne olduk,
Ne garip! Hala korkuyorsun anne,
Sesimizi duymadan günün geçmez,
Hasta yatağında bile rahat uyuyamazsın,
Her daim yanında olmamızı istersin,
Hala hep bizi düşünür, dualar edersin,
Benim canım vefakar anneciğim…
SEVGİYLE KALIN…