Gece mavisinde yankılandı sözleri
Uzaktan uzağa selam etti hayalleri
Bir bir parladı gözlerinde yıldızlar
Sözüne öz ruhuna anlam kattı tebessümleri
“Belki” diye başlayan cümleler
Hücum etti ay karası bakışlarına
Yine kaçacaktı uykular bir akşamda daha
Nasipten öteye geçilmez ya
Şükran’larını sundu buluşturan yazgıya
Limon çiçekleri kokuyordu sözcükleri
Kasımın soğuğuna inat Isıtıyordu düşlerini güz güneşi Yüreğinden umudu ve elinden kalemi düşmüyordu Bozulmasın diye bu anın büyüsü
Yazdıklarını sıkı sıkı saklıyordu
Bir “an” daha şiirle buluşuyor
Bir dize daha besteye dönüşüyordu
Beklenmedik anda gelen misafire
“hoş geldin” diyordu cümleler
Sararan yapraklar ve kızıl günbatımında
Tam da kasım ortasında
“Hoş geldin.”
B’aşka Bir Gün / 87
